©Lieven Leemans

De eerste vraag kwam in 2008. Het Anker, een heel kleine school met slechts drie graadklassen, wilde graag een circusvoorstelling maken bij wijze van schoolfeest. Circus Picolini was voor hen geen optie wegens te groot en te duur. Een paar maanden later verbaasden de leerlingen en de leerkrachten de ouders (en zichzelf) met een fijne voorstelling van ‘Circo Anko’, in een virtuele circustent in de sporthal.

We beperken ons tot maximaal 3 circus-op-school-projecten per jaar, om te zorgen dat het geen bandwerk wordt (en omdat we voor elk project een set materiaal op de school willen laten).

In het project zit, een eerste vergadering met de ‘trekkers’ van het project om de subsidiemogelijkheden van Dynamo3 uit te leggen, een ‘teach-the-teachers’ workshop voor de leerkrachten om hen te overtuigen dat ze niet alles zelf moeten kunnen om een goede coach te zijn, een initiatie per klas zodat de leerlingen kunnen kiezen wat hen het meest ligt, en dan enkele ‘specialisatiesessies’ waarbij leerlingen van alle leerjaren door elkaar samen een bepaalde circustechniek oefenen. En dan maken we nummertjes per techniek waarbij iedereen even in de spotlights komt. Een tent, een sporthal, in open lucht, in verschillende groepen of toch allemaal samen, gecombineerd met toneel, dans of musical… Elke school geeft er een eigen draai aan.

Het fijne aan schoolprojecten is dat wij als Circolito iedereen kunnen bereiken, zonder de drempels die er zijn voor buitenschoolse activiteiten. Dat kinderen en leerkrachten zichzelf en hun omgeving kunnen verbazen met nieuwe dingen. Dat er klasdoorbrekend gewerkt wordt, waardoor oudere leerlingen coach worden voor jongere (maar jongere soms ook instructor voor oudere). Dat er een hoop ‘leerdoelen’ vinkjes kunnen krijgen, doelen rond creativiteit, rond doorzetten, respect tonen, helpen, … En vooral dat iedereen ontdekt dat iedereen iets kan, en niemand alles.